การทดสอบโดยไม่ทำลาย (Nondestructive Testing) หมายถึง การทดสอบที่ใช้หลักการทางฟิสิกส์เพื่อให้ทราบถึงคุณภาพของชิ้นงานที่ถูกทดสอบโดยการหารอยความไม่ต่อเนื่อง (Discontinuity) ในชิ้นงาน ข้อมูลที่ได้สามารถนำไปประเมินความเหมาะสมในการใช้งานของชิ้นงาน การทดสอบจะไม่มีผลต่อการนำชิ้นงานไปใช้งานหรือลดประโยชน์ของชิ้นงานนั้นหลักการทางฟิสิกส์ที่ใช้ เช่น รังสี แสง คลื่นเสียง แม่เหล็กและไฟฟ้า เป็นต้น การทดสอบโดยไม่ทำลายในแต่ละวิธีมีข้อได้เปรียบและข้อเสียเปรียบ ความสามารถในการทดสอบ ความเหมาะสม ความไวในการทดสอบและต้นทุนในการทดสอบที่แตกต่างกัน
วิธีการทดสอบ แบ่งออกได้ดังนี้
วิธีการทดสอบโดยไม่ทำลายพื้นฐาน 5 วิธี ได้แก่
1. การทดสอบโดยวิธีการตรวจพินิจ (Visual Testing, VT)
2. การทดสอบโดยวิธีถ่ายภาพด้วยรังสี (Radiographic Testing, RT)
3. การทดสอบโดยวิธีใช้คลื่นเสียงความถี่สูง (Ultrasonic Testing, UT)
4. การทดสอบโดยวิธีอนุภาคแม่เหล็ก (Magnetic Particle Testing, MT)
5. การทดสอบโดยวิธีใช้สารแทรกซึม (Penetrant Testing, PT)